De raadsleden Jami en Van Elck willen vandaag van zorgwethouder De Langen weten wat hij gaat doen om het leven van een Rotterdamse vrouw, die volledig arbeidsongeschikt is, en slecht ter been, die verder de zorg heeft over een minderjarig kind met een verstandelijke beperking, om haar leven enigszins in balans te brengen. De eerste gewenste voorziening is een toilet op de bovenste verdieping van haar woning.

‘’Terwijl de zorgvraag van deze vrouw de afgelopen jaren fors is toegenomen, is de huishoudelijke hulp die zij ontvangt gehalveerd. Ook het zelf inkopen van de juiste hulp en zorg wordt tegengewerkt. Wel is er na een jarenlang gevecht met de gemeente dan eindelijk een trapliftje geïnstalleerd, maar gedurende die tijd is haar toestand dermate achteruitgegaan dat alleen dit hulpmiddel niet meer voldoet.’’

Jami en Van Elck zeggen een situatie te schetsen, die ‘’een beschaafde gemeente onwaardig is.’’

“Mevrouw kan ’s nachts niet op tijd beneden komen en heeft daarom dringend een toilet op de bovenverdieping nodig, maar ook hier krijgt ze nul op het rekest. Een toiletstoel biedt geen soelaas aangezien ze hier niet het evenwicht voor heeft en er continu mee omvalt, met als mensonterend resultaat dat zij standaard met een emmertje en een zwabber naast haar bed slaapt voor als het weer misgaat.’’

Omdat ook haar financiële problemen zich hebben opgestapeld is ze volgens de raadsleden dermate emotioneel en moegestreden dat ze trajecten in gang wil zetten om over te gaan tot levensbeëindiging wanneer haar zoon meerderjarig wordt en elders terecht kan.

‘’De stroperigheid en onwelwillende houding van de gemeente zijn stuitend, maar staan helaas niet op zichzelf’’, weten Jami en Van Elck. ‘’De onafhankelijke deskundige die mevrouw bijstaat geeft aan dat zij zo al tientallen gevallen kan opnoemen van Rotterdammers die recht hebben op WMO-ondersteuning, maar dermate tegengewerkt worden door de gemeente dat ze de strijd staken.’’